Ciąża bliźniacza jednokosmówkowa związana jest z większym ryzykiem powikłań u płodów, niż ciąża dwukosmówkowa.
Bliźniaki jednokosmówkowe mają wspólne łożysko, w którym znajdują się naczynia łączące dwie części łożyska odrębnie zaopatrujące płody.
Naczynia te zwane anastomozami mogą przebiegać głęboko w płycie łożyska lub na jego powierzchni. Anastomozy mogą stanowić połącznie żyły z żyłą, tętnicy z tętnicą lub co częściej dotyczy połączeń głębokich - żyłę z tętnicą i tętnicę z żyłą. Anastomozy głębokie są odpowiedzialne za nieprawidłowy przepływ między dwoma częściami tego samego łożyska. Anastomozy powierzchowne odpowiadają za równowagę przepływu krwi między dwoma biegunami łożyska.
W ciąży bliźniaczej jednokosmówkowej może dojść do sytuacji, w której krew nierównomiernie przepływa do obu bliźniąt. Jedno z bliźniąt "zabiera" drugiemu, bowiem krew przez na ogół głębokie anastomozy przepływa głównie do bliźniaka nazywanego biorcą. Z części łożyska zaopatrującego dawcę, krew przepływa bezpośrednio do biorcy. Opisane powyżej nieprawidłowości stanowią podstawę zespołu przetoczenia między płodami (z ang. twin to twin transfusion syndrome, TTTS).
Zespół TTTS rozpoznajemy podczas badania ultrasonograficznego (USG). Wyróżniamy kilka form klinicznych TTTS.
Przetoczenie krwi może nastąpić nagle, tj. występuje ostry TTTS. Krew może być przetaczana w nadmiarze stopniowo i jest to przewlekły TTTS.
Fot. Jednokosmówkowość
więcej informacji na temat ciąży mnogiej:
Zapraszamy do zapoznania się z naszą ofertą