Wrodzone wodonercze

Wodonercze  (łac. hydronephrosis)  jest jedną z najczęściej

rozpoznawanych   wad  wrodzonych  dzieci  i  występuje  z

częstością 1 na 1000 urodzeń. Dzięki powszechności badań

prenatalnych  i   rozwojowi   technik   ultrasonograficznych

rozpoznanie  wodonercza  u  dziecka  jest  możliwe  już  w

łonie matki. 

Do wodonercza dochodzi na skutek utrudnionego odpływu moczu z nerek do pęcherza moczowego, co spowodowane jest najczęściej obecnością przeszkody anatomicznej (blokada, ucisk, zwężenie cewki moczowej), bądź też przeszkody czynnościowej związanej z niedojrzałością autonomicznego układu nerwowego.

Rozpoznanie wrodzonego wodonercza opiera się o badania obrazowe, jakim jest USG prenatalne. Podczas badania USG u kobiety ciężarnej ocenia się m. in. budowę nerek płodu. Przy stwierdzeniu poszerzenia miedniczek nerkowych ponad normę doświadczony specjalista jest w stanie zdiagnozować u dziecka wodonercze. 

Dalsze postępowanie jest uzależnione od stopnia poszerzenia układu kielichowo-miedniczkowego oraz stanu ogólnego płodu. 

Ważne jest aby pamiętać, że wodonercze u płodu wymaga regularnych badań ultrasonograficznych (USG) wykonywanych przez doświadczonych specjalistów!